vrijdag 18 april 2008

Onder de palmen van Tahiti


Hallo allemaal,

Een weekje uitrusten op Tahiti, paradijs op aarde; zo wordt het vaak verkocht, en de witte palmenstranden en vrolijke hoelameisjes kan je wel in Frans Polynesie vinden, maar niet op het eiland Tahiti. Daarvoor moet je naar een van de andere eilanden, de koraalatollen van Raiatea, Bora Bora of Rarotonga. Frans Polynesie beslaat namelijk een gebied in de Grote Oceaan ter grootte van heel West Europa.
Tahiti is het grootste eiland van Frans Polynesie, is vulkanisch met rotskusten en zwarte stranden, en heeft de grootste bevolking. In de chaotische hoofdstad Pape'ete, een stad ter grootte van Utrecht, raast het verkeer (of staat het stil in de file), en varen grote containerschepen in en uit met goederen. Niet verwonderlijk is dus dat alles in Tahiti is ingevoerd, en dus alles vreselijk duur is. Parijse prijzen zeg maar, maar dan dubbel. Duizend Pacifische franken voor een meloen (dat is ongeveer 8 euro), en dan kun je alle andere prijzen wel doorrekenen. Het was dus een zuur geimporteerd appeltje, financieel gezien. Mijn pension was in Punaauia (spreek uit: 'poena-au-ie-ja'), en lag pal aan zee, compleet met kokospalm en koraalrif voor de deur, en ik heb daar dus ook een paar dagen lekker aan het strand doorgebracht (ondanks de muggen heel rustgevend), en de eigenaresse (die een beetje leek op Queen Latifah), was heel aardig en gaf me allerlei tips om Tahiti betaalbaar te houden.

Omdat de kust zo druk was, en de stranden niet echt prettig om op te liggen (veel mensen, en veel stenen), heb ik een auto gehuurd en veel het binnenland verkend, dat vanwege de steilheid van de bergen (oude vulkaankrater) nog heel puur en mooi was, en je had mooi uitzicht over de koraalriffen en het nabijgelegen eiland Mo'orea. Wel heb ik veel gewandeld, vaak over hele steile bergkammen met diepe afgronden aan beide kanten, maar de rust, het uitzicht en de prachtige natuur was zeker de inspanning waard.

Inmiddels ben ik in Sydney aangekomen, en ik kan dit hier pas schrijven, want op Tahiti is in de verste verte geen internetcafe te vinden. Men zal allemaal thuis wel internet hebben denk ik, dan heb je geen internetcafe nodig natuurlijk! Maar handig is het natuurlijk niet. Australie is echt fantastisch, en vandaag heeft Peter me meegenomen de Blue Mountains in, waar we ondanks de regen en mist toch prachtige uitzichten hadden...en wat en varens!!! Maar over Australie later meer.

woensdag 9 april 2008

Rapa Nui

Zoals beloofd hier een paar van de mooiste foto`s van Paaseiland, of Rapa Nui zoals de mensen het hier zelf noemen. De verbinding is hier erg traag dus misschien later een paar foto´s meer.

donderdag 3 april 2008

Eerste kennismaking met Paaseiland



Veel groetjes uit de navel van de wereld. Echt een fantastisch mooi eiland hier, ongeveer twee maal zo groot als Terschelling, omgeven door rotsige kliffen, een enkel wit strandje in het noorden van het eiland, en uiteraard overal de beroemde reusachtige beelden. De meesten liggen nog gebroken van hun voetstuk met de neus in het gras, maar toch op ruim een dozijn plaatsen zijn ze weer rechtop gezet, op enkele plaatsen in een heel indrukwekkend aantal.
Mijn gastverblijf is heel ruim, en heel comfortabel, met uitzicht over zee, en een minuut lopen naar een van de meest gefotografeerde moais, die van Anu Tanaii, je kent hem wel, die met die ogen.
Helaas mist er inderdaad één een oorlel. Tja die Finnen toch. Hij mag nu het eiland niet verlater voordat hij de boete heeft betaald, en geloof me, die arme jongen heeft hier geen leven. De bewoners moeten uiteraard niets van hem weten! Tja, er wonen slechts 4000 mensen hier, en er zijn ongeveer 500 toeristen dus anoniemiteit is hier moeilijk te handhaven. Had ie maar van dat beeld af moeten blijven, het is dan ook een die midden op het strand, op een zeer in het oog vallende plek staat, namelijk op het strand. Ik denk dat als hij een oorlel van een gevallen moai had gebroken, niemand hetin de gaten gehad zou hebben. Ik vraag me nog steeds af wat je nu met zo´n reusachtige oorlel moet, het is gewoon een stuk steen. En je kunt hier heel mooi gebeeldhouwde moai beelden kopen van dezelfde steen!

De bevolking is heel vriendelijk, goedlachs en het weer is heerlijk warm, een beetje té, want ik ben behoorlijk verbrand!

Later meer foto`s! Ik ben nog een volle week hier! Echt genieten.